Памер шрыфту
A- A+
Iнтэрвал памiж лiтарамі
Каляровая схема
A A A A
Дадаткова

Сімвалы Рэспублікі Беларусь

Белы бусел - сімвал Беларусі

Маючы яго на ўвазе, Беларусь клічуць «Краінай пад белымі крыламі». Народная традыцыя забараняе рабіць шкоду гнязду бусла. Белы бусел карыстаецца асаблівай павагай у беларусаў, яму будавалі аснову для гнязда — буслянкі. Яго лічылі ахоўнікам жытла ад Перуна, узорам суладнага сямейнага жыцця, вешчуном вясны. Паводле колераў апярэння — белы з дадаткам чырвонага і чорнага — бусел жывы носьбіт нацыянальнай сімволікі колераў, характэрнай для беларускага нацыянальнага строю. Буслы сяліліся побач з хатамі. Дзеці, якія ўвесь час назіралі за гэтымі птушкамі, бачылі, што буслы заўсёды нешта нясуць у сваё гняздо — ці то шчэпку якую, галінку, ці то вужа, жабу, якая трапечацца ў дзюбе. Натуральна, дзеці лёгка могуць паверыць у тлумачэнне, што іхняга браціка ці сястрычку прынёс бусел. 

Легендарны сюжэт аб паходжанні бусла з'яўляецца адным з папулярных этыялагічных сюжэтаў у беларусаў. Адпаведна сюжэту, бусел раней быў чалавекам. Ён не выконвае Боскага даручэння ўкінуць раку (мора, возера, пропасць і да т. п.) мех напоўнены разнастайным «гадствам», «гнюсам» — шкоднымі мошкамі, змеямі, жабамі і інш.: ён з цікаўнасці, нягледзячы на строгую забарону, развязывае мех, «гадства» распаўзаецца і разлятаецца, а чалавек ператвараецца ў бусла, які ўсё жыццё збірае, тое, што выпусціў.

 Зубр - эталон беларускага характару

Кажуць, што зубр падобны з ​​беларусамі не толькі гістарычным лёсам, але і характарам. Гэты звер адрозніваецца мудрасцю, спакоем і справядлівасцю. Ён ніколі не рабуе першым. Але калі яго раззлаваць, зубр прыходзіць у лютасць, і тады ўжо з ім ніхто не можа справіцца. Егера, якія працуюць у Белавежскай пушчы, распавядаюць, што ўзімку зубр любіць скаціцца з горкі на спіне. Магчыма, ён такім чынам чысціць поўсць, кажуць навукоўцы, але ў ляснічых на гэты конт сваё меркаванне. Яны лічаць, што і гэтаму велічнага жывёле часам хочацца павесяліцца. Так, прыемна такія якасці прыпісваць і сабе, лічачы паводзіны зубра эталонам беларускага характару. Немагчыма дакладна сказаць, калі беларусы сталі меркаваць Белавежскую пушчу і самога зубра сімвалам сваёй краіны. Затое можна смела сцвярджаць, што гэтым рэдкім суседам нашы продкі ганарыліся заўсёды. Знакамітая паэма «Песня пра зубра», напісаная Міколам Гусоўскім ў першай палове XVI стагоддзя, услаўляе дрымучыя лясы Вялікага княства Літоўскага і іх «караля» - зубра. Пры гэтым, як пісаў Мікола Гусоўскі, нашы продкі з задавальненнем расказвалі адзін аднаму неверагодныя гісторыі пра гэтага велічнага звера, захапляючыся яго сілай і мудрасцю. Сёння мы не менш нашых продкаў ганарымся суседствам з зубрам і тым, што нам удалося захаваць гэта вельмі рэдкае жывёла для нашчадкаў. Яго забойства для нас раўнасільна святатацтву.   Выдатны сімвал: спакойнае і мудрае жывёла, звязанае з намі агульнай, далёка не самай радаснай гісторыяй, якое цярпела ад бясконцых войнаў і дурнога марнатраўства ўладных людзей, - гэтак жа, як і нашы продкі. І самае галоўнае - вобраз не быў прыдуманы: ён вырас з народнай любові і павагі да гэтага рэдкага, ўнікальнаму жывёле.

Васілёк увасабляе сам народ:

сціплы, талерантны, прыязны, гасцінны

Адна з легенд сімвалізуе васілёк з духоўнымі каштоўнасцямі. Васількі растуць у полі, дзе працаваў селянін. Ён бачыў гэту прыгожую і пяшчотную кветку і разумеў, што не ўсё ў жыцці вымяраецца матэрыяльнымі каштоўнасцямі, а ёсць і культура, паэзія. Іншая версія, што васілёк увасабляе сам народ такі ж сціплы, прыязны, гасцінны, талерантны...

Раздзелы сайта